Oko 6 km sjeverno od današnje Gračanice, u Sokolu, na strmoj se stijeni zapažaju ostaci zidina srednjovjekovnog utvrđenog grada Sokola – povijesnog ishodišta Gračanice. U historijskim se izvorima Soko prvi put spominje 19. juna 1449. godine, u darovnom ugovoru kneza Radivoja Kotromanića i roditelja njegove supruge Katarine Veličke (iz okolice Požege, u susjednoj Slavoniji). Pod vlast je Osmanlija pao oko 1520. godine, nakon čega je pretvoren u vojnu utvrdu. Na prijelazu iz XVII. u XVIII. stoljeće, pa u narednih stotinjak godina, Soko je kao jedna od utvrda Gradačačke kapetanije branio sjeveroistočne granice Bosanskog ejaleta. U narodu je ostalo predanje o jednoj teškoj bitci protiv “Švabe”, kada je hrabri dizdar Hasan-aga potukao neprijatelja uz pomoć topa “Krnje”. Grad je više puta obnavljan, a konačno je napušten oko 1840. godine i od tada je izložen zubu vremena.